Oleum Nigelle (Oleum Melanthii aethereum). Nasiona zawierają dużo tłuszczu (do 40%), olejek lotny (do 1,5%), saponinę – melantynę, garbniki, gorycz – nigellinę i alkaloid – damasceinę. Olej z czarnuszki o wysokiej jakości nie jest łatwy do wytworzenia. Najlepszy olej jest wytwarzany z pierwszego, tłoczenia prowadzonego na zimno, taki olej zachowuje najwyższe stężenie nienasyconych kwasów tłuszczowych.
Następne tłoczenia tzw. wytłoczków (łącznie zwykle do 4 razy) odbywają się z wykorzystaniem podgrzewania, a produkty poddaje się obróbce chemicznej (dodaje się m.in. konserwanty chemiczne, ponieważ produkt nie zawiera już własnych, naturalnych konserwantów). Zwracajcie więc uwagę przy zakupie suplementów z czarnuszki na zawartość składników i dokładnie „egzaminujcie” sprzedającego.
Po raz pierwszy jej własności lecznicze czarnuszki opisał grecki lekarz Dioskurides. Czarnuszka ma działanie34: żółciopędne, moczopędne, wiatropędne, przeciwbakteryne, przeciwbólowe, przeciwrobacze oraz rozkurczające na mięśnie gładkie, wzmaga wydzielanie mleka, poprawia trawienie, reguluje miesiączkę i wzmacnia odporność. Aby sporządzić odwar leczniczy należy łyżeczkę nasion zalać filiżanką wody i pić 2 razy dziennie. Czarnuszkę wewnętrznie stosuje się również w przypadku nieżytu oskrzeli, w chorobach wątroby, przy kamicy żółciowej, skąpomoczu. Zewnętrznie napary używane są przy trądziku, atopowym zapaleniu skóry i grzybicach skóry
Olejku czarnuszki używa się także do produkcji perfum. Ciekawostki W starożytności używano jej jako panaceum. Znana była już w starożytnej Asyrii, wymienia ją też Biblia. Po raz pierwszy jej własności lecznicze opisał grecki lekarz Dioskurides. W dawnej Polsce była używana przez biedną ludność jako przyprawa zastępująca zbyt drogie dla ludzi przyprawy wschodnie. W sezonie wegetacyjnym 2008 prace badawcze nad uprawą czarnuszki siewnej rozpoczął Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
